Consociational democracy in post conflict societies

Abstract

The paper researches the influences which consociational democracy institutions have on the processes of pacification and democratization in post conflict societies. The introductory part identifies two approaches to studying consociational democracy: the first, which recommends consociational democracy as a desirable democratic model for deeply divided societies, and the second, which sees consociation exclusively as a successful mechanism for managing conflicts without high democratic potentials. Both approaches are examined in the example of post conflict societies. There is an opinion that the basic function of consociational institutions in post conflict societies is to prevent the reoccurrence of violence, and not the development of democracy.

Tekst se bavi istraživanjem uticaja koji institucije konsocijativne demokratije imaju na procese pacifikacije i demokratizacije u post-konfliktnim društvima. U uvodnom delu identifikuju se dva pristupa u izučavanju konsocijativne demokratije: prvi, koji konsocijativnu demokratiju preporučuje kao poželjan demokratski model za duboko podeljena društava i drugi koji konsocijaciju posmatra isključivo kao uspešan mehanizam upravljanja konfliktima bez visokih demokratskih potencijala. Oba stanovišta se potom ispituju na primeru post-konfliktnih društava. Zastupa se teza da je osnovna funkcija konsocijativnih institucija u post-konfliktnim društvima sprečavanje obnove nasilja, a ne izgradnja demokratije.